Из истории Семкиной – Семковой – Слободы – Слабоды – Слободки…

В печатном издании книги “Памяць Асіповіцкі раён” о деревне Семкина Слобода можно найти совсем немного информации, хотя деревня эта старше Осипович.

В разделе “От времен первобытных – 1917” упоминается, что в окрестностях этой деревни встречались древние поселения (городища):

“…На тэрыторыі сучаснага Асіповіцкага раёна яшчэ на пачатку XX ст. было вядома каля 20 гарадзішчаў. Яны размяшчаліся каля вёсак Сёмкава Слабада, Ражнетава, Каменічы, Лучыцы, Гарожа, Радуцічы, Лапічы, Цэль, Свіслач, Паліцкае, Смык, Зборск. Да нашага часу захаваліся толькі 4 апошнія. Астатнія разараны, сапсаваны сучаснымі могілкамі ці зусім зніклі з твару зямлі…”

Издавна этот населенный пункт и окрестные земли принадлежали семье Завиши:

“…Урэшце менавіта Фядора атрымала ў спадчыну ад свайго бяздзетнага дзядзькі Вінцэнта маёнтак Жорнаўкі з аднайменнай вёскай, Амінавічы, Пагарэлае, Лазовае, Ляды, Бозак, Малыя Жорнаўкі, Граўку, Казубавічы, Сёмкаву Слабаду, Снусцік і менавіта яна, захаваўшы лепшыя якасці свайго дзеда па матчынай лініі — Мікалая Нарушэвіча, — паклала пачатак радавой лініі Завішаў, якая без змены прозвішча жыла і валодала прасторамі ад Беразіны да Лапіч аж 2 стагоддзі да самай Кастрычніцкай рэвалюцыі…”

В 1820 году Лочин и Семкину Слободу продали судье Якову Офенбергу (или барону  Якубу фон Офенбергу):

” …межавы суддзя Ігуменскага павета Якаў Офенберг (или барон Якуб фон Офенберг) пасля дзяржаўнай службы і жаніцьбы вырашыў, урэшце, асесці на зямлі і набыць ціхі куток, ён звярнуўся да Ігнася Есьмана, зяця маршалка таго ж павета Фадзея (Тадэвуша) Завішы. Есьман і яго жонка Антаніна з Завішаў прапанавалі лясны фальварак Лочын са свайго маёнтка Жорнаўкі, які і быў куплены Якавам Офенбергам у 1820 г. разам з вёскай Сёмкава Слабодка за 7500 руб.серабром...”

В последнее время (и в книге Память 2002 года) Семкина Слобода именуется как СЛОБОДКА, а Троицкая Слобода – как ТРОИЦКАЯ:

СЛАБОДКА, вёска, у калгасе «Чырвоны ўдарнік», за 3 км ад чыгуначнай станцьй Уборак. Першапачаткова называлася Сёмкава (Сямёнава) Слабада, магчыма гаму, што першым яе ўладальнікам быў памешчык Сямён Шышчын (пазней валодалі Валовічы, Завішы і Офербергі). У 1897 г. ваколіца Сёмкава Слабада Пагарэльскай воласці Ігуменскага павета Мінскай губерні, 25 двароў, 197 жыхароў. У пачатку XX ст. таксама ваколіца, 25 двароў, 310 жыхароў, у 1917 г. 45 двароў, 218 жыхароў. У 1920 г. адкрыта працоўная школа 1й ступені (у 1926 г. 56 вучняў). У 2001 г. 17 двароў, 42 жыхары.

ТРОІЦКАЯ, вёска, у калгасе «Бальшавік», за 17 км ад Асіповіч, за 5 км ад чыгуначнай станцьй Лапічы. Вядома з пачатку XX ст. У 1917 г. вёска вядома пад назвай Троіцкая Слабада, 39 двароў, 205 жыхароў. У 1926 г. 37 двароў, 250 жыхароў. У 2001 г. 28 двароў, 54 жыхары.

Следует отметить, что  простое название деревни, которое очень широко распространено и правильно должно звучать как “Семкина Слобода”, внесло путаницу в книгу “Память”, сыграло плохую роль при увековечивании памяти ее жителей. Многие фамилии ошибочно отнесли к другим Слободам и Слободкам. Так “Слобода (Слободка)” имеется в названии как минимум еще двух населенных пунктов Осиповичского района – Троицкая Слобода (Лапичский сельский совет) и Слобода-Слободка (Свислочский сельский совет). Сейчас даже в различных официальных документах (свидетельствах о рождении, смерти) могут встретиться  и Семкава Слобода, и Семкава Слабада, и Семкава Слабодка, и просто Слабода (Слабодка) и т.д.

Даже современный указатель не проясняет ничего. Пусть помогут филологи, но мне кажется, что по-белорусски пишется “Сёмкава Слабодка”:

Вот эта путаница и привела к тому, что воины-уроженцы д. Семкина Слобода, погибшие в годы ВОВ, занесены в книге “Память” в главу “Троицкая Слобода”. Это касается, например, ДАШКЕВИЧ С.Я. (о нем мы писали ЗДЕСЬ):

ТРАГИЧЕСКИЕ страницы Семкиной Слободы:

После Революции 1917 года в суровые 30-е годы  прошлого века были репрессированы следующие жители д.Семкина Слобода:

семья КАЛЕНДА – Календа Иван Игнатьевич (бел. КАЛЕНДА Іван Ігнатавіч) КАЛЕНДА Игнат Семенович (бел. КАЛЕНДА Ігнат Сямёнавіч), КАЛЕНДА Степанида Игнатьевна (бел. КАЛЕНДА Сцепаніда Ігнатаўна), КАЛЕНДА Якуб Игнатьевич (бел. КАЛЕНДА Якуб Ігнатавіч), КАЛЕНДА Яся Игнатьевна (бел. КАЛЕНДА Яся Ігнатаўна) — раскулачены в 1930 году. Наказание отбывали в Свердловской области. Реабилитированы 13.04.1992.

МАКАРОЧКИНА Галина Константиновна (бел. МАКАРАЧКІНА Галіна Канстанцінаўна) – раскулачена в 1929 году. Наказание отбывала в Свердловской области. Реабилитирована 08.04.1992.

семья САНОЦКИХ – САНОЦКАЯ Софья Зиновьевна (бел. САНОЦКАЯ Соф’я Зіноўеўна) и САНОЦКИЙ Константин Казимирович (бел. САНОЦКІ Канстанцін Казіміравіч) — раскулачены в 1929 году. Наказание отбывали в Свердловской области. Реабилитированы 08.04.1992.

СТАНИШЕВСКИЕ:

СТАНИШЕВСКАЯ Елена Викторовна (бел. СТАНІШЭЎСКАЯ Алена Віктараўна), 1919 года рождения;

СТАНИШЕВСКАЯ Олимпиада Викторовна (бел. СТАНІШЭЎСКАЯ Алімпіяда Віктараўна), 1918 года рождения;

СТАНИШЕВСКАЯ Александра Борисовна (бел СТАНІШЭЎСКАЯ Аляксандра Барысаўна), 1880 года рождления;

СТАНИШЕВСКАЯ Станислава Викторовна (бел. СТАНІШЭЎСКАЯ Станіслава Віктараўна), 1908 года рождения — раскулачены в 1930 году, наказание отбывали в Тавдинском районе Свердловской области. Реабилитированы 16.05.1992.

СТАНИШЕВСКИЙ Александр Антонович (бел. СТАНІШЭЎСКІ Аляксандр Антонавіч), родился в 1875 году в д. Семкина Слобода (Сёмкава Слабада), где и проживал. Репрессирован 18.02.1930, реабилитирован 12.09.1989.

Об авторе

pamyatos_admin

See author's posts